Bugun 25 mart. Futbolni sog‘ingan dillarga yaqin o‘tmishning ajib bir o‘yinini yodga solmoqchiman:

Chernogoriya – O‘zbekiston 1:0.

2011 yili o‘tkazilgan o‘rtoqlik o‘yini bu ikki yurt o‘rtasidagi yagona bahsdir. Bolqon mamlakatlari bilan ko‘p o‘ynab turamizu, ammo qoratog‘liklar bilan boshqa o‘ynamaganmiz. Xullas, o‘sha uchrashuvdagi xavfli vaziyatlarni kuzata turib, terma jamoamizdan Vadim Abramov boshchiligida rosa omad qochganiga guvoh bo‘lamiz.

Hamyurtlarimiz mehmonda xuddi uydagidek to‘p surishgan (lavha oxiridagi raqamlarga qarab qo‘yasiz!). Lekin so‘nggi daqiqada burchakdan uzatib berilgan to‘pni bartaraf eta olmay, bosh bilan urilgan zarbadan yutqazganmiz. Tanish manzaraya?!

Tarkib ham yaxshi saralangan: Nesterov darvozada, himoyada uch vakilimiz – Vitaliy Denisov, Shavkat Mullajonov va Islom To‘xtaxo‘jayev. Yarim himoyada Sanjar Tursunov, Stas Andreev, sardor Timur Kapadze, Aziz Haydarov va Shavkat Salomov. Hujumda Nosir Otaqo‘ziyev. Unga bu chiziqda Pavel Smolyachenko yordam bergan. Pavelning terma jamoa tarkibidagi yagona o‘yini shu.

O‘yindan so‘ng Chernogoriya terma jamoasi ustozi Zlatko Kranchar terma jamoamizni “evropacha o‘yin ko‘rsatuvchi jamoa” deb baholagandi. Darhaqiqat, shu chiroyli futbol bilan Osiyo chempionatida hammani hayratlantirgan va navbatdagi mundial saralashiga taraddud ko‘rayotgan edik. Lekin ertakning oxirini bilasiz...

Xayrulla HAMIDOV.