Португалиялик мураббий Жозе Моуриньо қайси клубни бошқаришидан қатъий назар натижа учун ҳар ишни қилишга тайёрлигини барча билади.
Албатта, унинг услуби ҳар доим футбол қонунлари доирасида. Тажрибали мутахассис жаҳон футболига “автобус” усулини олиб кирди. Унинг мазкур тизимига ҳали ҳам ечим топилмаган.
Айтингчи, сиз ўз фарзандингизни қачон футболга берганингизни эслай оласизми?! Ўшанда уни катта футболчи бўлиб, элимиз суйиб ардоқлайдиган даражага етиб боришини хоҳлагансиз-а!!!
Болалар футболи ҳақида гап кетар экан, аввало ёш болакайнинг йиллар давомида кенг кўламдаги машғулотлар ўтагани, тер тўккани, мураббийнинг “дакки”ларини эшитишини кўз олдингизга келиши, шубҳасиз.
Дарҳақиқат, болалар футболи – профессионал футболнинг негизи. Ҳар бир давлат футболининг асосий пойдевори. Уйни пойдеворсиз, катта футболни ҳам болалар футболисиз тасаввур қилиб бўлмайди. Чунки мана-ман деган жаҳон футбол юлдузлари ҳам ўз вақтида болалар футболида тўп суришгани ҳеч кимга сир эмас.
Юқорида Англиянинг “Манчестер Юнайтед” жамоаси устози Жозе Моуриньонинг бугунги фаолияти ҳақида гапирдик. Унинг жамоаси аксарият ўйинларда “автобус” билан ўйнайди. 90 дақиқа ҳимояланиб, бир марта ҳам ҳужумга ўтмасдан натижани қўлга киритганини кўп кўрганмиз.
Бу эса асло ноқонуний эмас. Ҳалқимизда “гуруч курмаксиз бўлмайди”, деган нақл бор. Юртимизда шундай мураббийлар борки, сохта йўллар билан юксак натижаларга эришишга ҳаракат қилади.
Қалтис йўл танлаш орқали жиддий жазога дучор бўлади. Ўтган ой охирларида қадимий Бухоро шаҳрида ўсмирлар ўртасида ўтган мамлакат биринчилигида қайд этилган ҳолат кўпчиликни ажаблантирди...
Аслида ўзим анчадан бери мамлакатимиз миқёсида ўсмирлар ўртасида кечадиган футбол учрашувларини кузатиб келяпман. Шу кунга қадар Тошкент, Урганч, Фарғона, Наманган шаҳарларида ўтган республика биринчиликларининг бевосита воқеа жойидан томоша қилганимга минг бор пушаймон бўлдим.
Нега десангиз, мусобақа бош ҳакамининг ўз ишига панжа орасидан қараши, шахсий манфаатини миллат футболи келажагидан ҳам устун қўйиши, келажагимиз ворисларининг меҳнатини оёқ-ости қилиши, ташкилотчилик борасида нўноқлиги, нохолис ҳакамлик ва шунга ўхшаш муаммоларни мисол қилиб кўрсатиш мумкин.
Бунга асослар етарли, албатта. Масалан, шу йилнинг май ойида Тошкент шаҳрида 2002 йилда туғилган ўсмирлар ўртасида ўтган Ўзбекистон чемпионатида Тошкент ва Сирдарё вилоятлари жамоалари ўзаро рўбарў келишганди.
Мазкур баҳсни бошқарган тошкентлик бош ҳакам Султонмурод Абдураҳмонов учрашув давомида 23 бор ўта қўпол хатоликка йўл қўйиб, очиқдан-очиқ сирдарёлик ёш футболчиларнинг “қулоғидан” тортиб, чорак финал йўлланмасига олиб чиққанди. Ушбу баҳс якунига етгач, пойтахт вилояти жамоаси аъзоларининг йиғлаганини кўргандим.
Табиийки, ўша ўйин ДАВОМИ
